بررسی نقش پلیس محله محور بر میزان جرایم استان گلستان با تاکید بر نقش شرکت های خدمات انتظامی

هدف اصلی مقاله، شناسایی میزان کاهش وقوع جرایم بواسطه استقرار پلیس محله محور در محلات، پاساژ ها، سازمان ها و شرکت ها بوده که بواسطه شناخت این هدف می توان میزان موفقیت این شرکت ها را ارزیابی نمود. بدین منظور از نظریات ساختی کارکردی پارسونز، نظریه بی سازمانی اجتماعی و کنترل اجتماعی به عنوان چارچوب تئوریک استفاده شد. روش تحقیق، پیمایشی است. شیوه نمونه‌گیری، خوشه‌ای چندمرحله‌ای است و حجم نمونه طبق فرمول کوکران 358 نفر می‌باشد. ابزار گردآوری داده‏ها، پرسشنامه محقق ساخته است. روش تجزیه و تحلیل داده‌ها، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم‌افزار SPSS است. پرسشنامه دارای اعتبار صوری بوده و مقدار آلفای متغیرهای رضایت از شرکت های خدمات انتظامی(0.858) و میزان جرایم(0.712) است.که در حد بسیار بالایی است و از پایایی مناسبی برخوردار می باشد. نتایج آزمون نشان می‌دهد که میانگین جرایم در قبل و بعد از اجرای طرح پلیس محله محور برابر با 3.99 و 2.34 است. بین مدت زمان استقرار پلیس محله محور و میزان رضایتمندی از پلیس محله محور با میزان جرایم رابطه منفی و معکوس وجود دارد. به طوری که هرچه میزان رضایت از پلیس محله محور بیشتر باشد، میزان جرایم کمتر می شود. و برعکس هر چه رضایت از پلیس محله محور کمتر شود، میزان جرایم افزایش می‌یابد. حدود 34.6 درصد از تغییرات میزان جرایم توسط متغیرهای مدت زمان استقرار پلیس محله محور و میزان رضایتمندی تبیین شده و بالاترین تأثیر را رضایت از پلیس محله محور دارد.